مردی که قبر پدرش را فروخت

رمان «مردی که قبر پدرش را فروخت» نوشتۀ «محمد رضا نظری دارکولی»، نویسنده و منتقد ادبی صاحب سبک ایرانی، کتابی است که تمام فرهنگ زیبای ایرانیان اصیل را در خود دارد؛ کتابی است که آداب و رسوم، جشن ها، ارزش ها و تمامی زیبایی های فرهنگ مردم پارس را به نمایش می گذارد. کتابی که خواندن آن به هر ایرانی توصیه شده است.
در این رمان مردمی می بینیم که مهربان و بخشنده هستند، آداب مهر ورزی و برادری دارند، شب نشینی و گردهم آیی رایج است، دست گیری از نیازمند فرهنگ است، سفره ها مشترک و دل ها به هم نزدیکند. در این رمان فرهنگ زیبای ایرانیان را می بینیم فرهنگی که در آن، زن موجودی مقدس است. چنان که برای برطرف شدن خشکسالی زن های مقدس مراسمی با نام « گاروا » برگزار می کنند. در این مراسم زنها با چوب به جان هم می افتند تا خداوند دلش بسوزد و راه باران را بگشاید. زن پیش قدم می شود چون خالی از شرارت است و قلب پاک دارد. به این عقیده خداوند به خاطر رضایت دل آنها خشکسالی را از میان برده و فراوانی می دهد. جشن های زیبا و پاک ایرانی در این کتاب نشان می دهند، ایرانی همیشه پر انرژی و شادکام بوده است.
این رمان دوران خشکسالی، غم ها و شادی های مردم ایران را به تصویر کشیده است. کتاب به روش سیال ذهن نوشته شده و نمادین است. یکی از ویژگی های ارزندۀ این رمان توصیف بسیار قوی و شگفت انگیز صحنه ها و موقعیت ها است. افکار، خیالات و احساسات شخصیت ها چون آینۀ روشن به نماش در آمده اند. از دیگر ویژگی های ادبیات دارکولی و این رمان می توان به جذابیت متن آن اشاره کرد.
ادبیات دارکولی چنان است که خوانندۀ رمان ، تحت اختیار راوی مطیع می گردد و سر سپرده به امواج سیال متن، تا پایان داستان مشتاقانه پیش می رود.
رمان «مردی که قبر پدرش را فروخت» شناسنامۀ ایران است. شناسنامه ای که سراسر پاکی و زیبایی است اما در نهایت در موقعیت نازیبا قرار می گیرد.
ساختار، شخصیت پردازی، پیرنگ و معنا در این رمان به گونه ای بسیار پیشرفته و مستحکم شکل یافته اند. این رمان پرچم بالا رفتۀ ادبیات داستانی ایران است که در لس آنجلس آمریکا منتشر شده است.